უსაქმური გოგოს ბლოგი

დღეს ვნახე, როგორ დაარტყა ბავშვს დედამ  რამდენჯერმე  მხოლოდ იმიტომ, რომ მას ნაყინი დაუვარდა. ადგილზევე გავშეშდი. დიდი ხანია, ეგეთ სცენას აღარ შევსწრებივარ. როგორ მინდოდა, რომ აღარც შევსწრებოდი.

ვიფიქრე, მივალ და ვეტყვი,  ბავშვის ცემა როგორ შეიძლება-მეთქი, თუმცა რომ გავიფიქრე, რას მიპასუხებდა, მისვლის სურვილი დამეკარგა. მეტყოდა ან:  შენი რა საქმეა? ან: ჩემი შვილია და როგორც მინდა, ისე მოვექცევი. ან: შენ გაზარდე შვილი უკეთესად. მეტყოდა და მერე რაღა უნდა მექნა? დავმდგარიყავი და მეკითხა ლექცია ბავშვთა უფლებებზე? შეამცირებდა თუ არა ეს განმეორებითი (განმესამებითი, განბევრებითი) ძალადობის შანსს? ვფიქრობ, რომ არა. საერთოდ, არა.

Read the rest of this entry »